PROJECT HELIOS: ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ…

Οι «ελληνικές» κυβερνήσεις της τρόικας -τόσο οι πολιτικές, όσο και η πρόσφατη του τραπεζίτη- για ένα πράγμα δεν μπορούν να κατηγορηθούν: για έλλειψη φαντασίας. Η καθημερινή επινόηση και νέων χαρατσιών σε ό,τι κινείται κι αναπνέει, το αποδεικνύει περίτρανα. Τώρα εισέρχονται με αξιώσεις και σε ένα νέο πεδίο, αυτό της επιστημονικής φαντασίας. Και συγκεκριμένα, της «Ηλιακής Αποπληρωμής» του χρέους της ελληνικής οικονομίας! Μιλάμε φυσικά για το πολυθρύλητο Project Helios. Το τρία σε ένα «πράσινο τονωτικό» της ανάπτυξης, που θα φέρει και ξένες επενδύσεις και θέσεις απασχόλησης και έσοδα στο δημόσιο.

Η βασική ιδέα έχει ως εξής: 160.000-200.000 στρέμματα δημόσιας γης θα παραχωρηθούν στην κυριότητα γερμανικών και λοιπών επιχειρηματικών ομίλων επί 25 χρόνια, για να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά πάρκα συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 10 GW ως το 2050. (Για στοιχειώδη αίσθηση του μεγέθους θυμίζουμε ότι η συνολική εγκατεστημένη ισχύς της ΔΕΗ είναι 12,8 GW).

Όπως μας ενημερώνει μάλιστα το ΥΠΕΚΑ «προκειμένου να ενθαρρυνθούν και να διευκολυνθούν οι επενδυτές»,  τα εν λόγω φωτοβολταϊκά έργα θα τους παρέχονται «one stop shop», δηλ. πλήρως αδειοδοτημένα κι έτοιμα προς κατασκευή, σε καθορισμένες εκτάσεις του Δημοσίου, με εξασφαλισμένες τις συμφωνίες διασύνδεσης με το εθνικό δίκτυο ηλεκτρισμού και φυσικά… με το αζημίωτο! Το αζημίωτο περιλαμβάνει τις γνωστές ζημίες για την τσέπη του «έλληνα φορολογούμενου» που είθισται να ονομάζονται «κίνητρα» προς τον ιδιώτη «επενδυτή». Δηλαδή επιδοτήσεις, εγγυήσεις και φοροαπαλλαγές.



Όσο για το περιβάλλον, η «καθαρή» αυτή μορφή ενέργειας θα παράγεται με τη fast-track περιβαλλοντική ευαισθησία που προβλέπει ο πρόσφατος Νόμος 4014/21.9.2011. Ο περιβαλλοντοκτόνος αυτός νόμος που ψηφίστηκε λίγες εβδομάδες μετά την πανηγυρική εξαγγελία του project Helios κι επιτρέπει περιβαλλοντική αδειοδότηση βιομηχανικών, ενεργειακών και άλλων εγκαταστάσεων με όρους «fast-track», δηλ. παρακάμπτοντας και καταργώντας ακόμη κι αυτήν τη σημερινή ανεπαρκή περιβαλλοντική νομοθεσία. Ενώ ταυτόχρονα, παραδίδει από το κράτος σε ιδιώτες τόσο τους ελέγχους των περιβαλλοντικών μελετών, όσο και τον έλεγχο της τήρησης των περιβαλλοντικών όρων από τους επιχειρηματίες κατά την περίοδο λειτουργίας των εγκαταστάσεων!



Μήπως όμως γινόμαστε αφοριστικοί; Μήπως μετατρεπόμαστε σε «δογματικούς» εχθρούς της «πράσινης ανάπτυξης»; Ας εξετάσουμε λοιπόν όσο πιο προσεκτικά μπορούμε τα «πολλαπλά οφέλη» που υπόσχεται το Helios.



Ποιος θα πληρώσει τις ξένες «επενδύσεις»; Η εγκατάσταση μόνο των πάνελς προϋπολογίζεται σε 15-19 δις €. Η «ελληνική» κυβέρνηση διατυμπάνιζε ότι η συμμετοχή της κατά 30% στο έργο θα καλύπτονταν από την παράδοση της δημόσιας γης, την ηλιοφάνεια που διαθέτει η χώρα και βεβαίως, τις φοροαπαλλαγές, τις περιβαλλοντικές και λοιπές fast-track αδειοδοτήσεις.

Όπως όμως μας ενημερώνει και ο Γενικός Γραμματέας του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης, κος Ι. Χατζηβασιλειάδης[1], για τις «αγορές» ο φυσικός πλούτος κι η γη ενός λαού «έχουν πρακτικά μηδενική αξία», γι’ αυτό και ζητούν «ουσιαστική συμβολή στην επένδυση και ανάληψη του ρίσκου», δηλ. ζεστό χρήμα. Και πού αλλού θα βρεθεί από το γνωστό υποζύγιο, τον ελληνικό λαό;



Όσο για τα υπόλοιπα δύο τρίτα της «επένδυσης» βρέθηκε και γι’ αυτά χρηματοδότης: τα κονδύλια του ΕΣΠΑ! Ήδη λοιπόν κι από κοινού, η κυβέρνηση, η αρμόδια επιτροπή της Κομισιόν και ο «επόπτης» του Ράιχενμπαχ στο Υπ. Οικονομικών, εξετάζουν τις χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ που θα λάβουν οι ξένοι «επενδυτές» του Helios. Για κερδοσκοπία έρχονται οι άνθρωποι, όχι να βάλουν και λεφτά από την τσέπη τους…



Αν σε αυτά συνυπολογιστούν και τα τεράστια κόστη για επέκταση και διασυνδέσεις των δικτύων Διανομής και Μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ο υφυπουργός, κος Μανιάτης μιλά για 4 δις € μόνο σε «πρώτη φάση», δηλ. για ανάπτυξη 2,2 GW φωτοβολταϊκών ως το 2020[2]), παίρνουμε μια καλή εικόνα για το ποιος θα κληθεί, για μια ακόμα φορά, να χρηματοδοτήσει τις ξένες «επενδύσεις».



Πού θα πωλείται η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια; Στη Γερμανία και σε άλλες βόρειες χώρες, αλλά… εικονικά! Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι θα πωλείται στην Ελλάδα αλλά θα πιστώνεται στον λογαριασμό της Γερμανίας ή άλλων ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες θα την εντάσσουν στατιστικά στην εθνική τους παραγωγή. Η διαδικασία αυτή ορίζεται από το άρθρο 6 της οδηγίας 28/2009 της ΕΕ για την επίτευξη των στόχων του Κυότο, όπου “τα κράτη-μέλη μπορούν να συμφωνούν και να προβαίνουν σε ρυθμίσεις για τη στατιστική μεταβίβαση συγκεκριμένης ποσότητας ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές από ένα κράτος-μέλος σε άλλο”.



Ούτε το ελληνικό σύστημα Μεταφοράς, ούτε τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά δίκτυα έχουν την ικανότητα να απορροφήσουν τέτοιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, όπως αυτή από εγκατεστημένα φωτοβολταϊκά ισχύος 10 GW. Η μέγιστη δυνατότητα της χώρας για εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας δεν ξεπερνά τα 2 GW, μέσω των υφιστάμενων αλλά και νέων διασυνδέσεων, οι οποίες όμως θα πρέπει να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση. Η ενίσχυση κι η κατασκευή νέων γραμμών απαιτεί δεκάδες δις € και ορίζοντα δεκαετιών για την ολοκλήρωσή τους. Επιπλέον, απαιτείται εφαρμογή ενιαίου καθεστώτος για τη διαμετακόμιση ενέργειας μέσω των διαφόρων εθνικών δικτύων και κυρίως η αναμόρφωση των τεχνικών χαρακτηριστικών λειτουργίας των εθνικών δικτύων (που λειτουργούν σήμερα με προδιαγραφές ΕΝΤSO-Ε), ώστε να μπορούν να απορροφήσουν ενέργεια προερχόμενη από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Τα ίδια και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, απαιτούνται και για το ελληνικό δίκτυο, ώστε να μπορέσει να απορροφήσει την ενέργεια που θα παράγεται από φωτοβολταϊκά.



Κι αν οι «ελληνικές» κυβερνήσεις είναι πρόθυμες να χαρατσώσουν ξανά τα πετσοκομμένα λαϊκά εισοδήματα για να εξασφαλίσουν στη Γερμανία υποδομές «εξαγωγών ρεύματος», είναι πολύ αμφίβολο ότι θα δεχτούν να το πράξουν οι υπόλοιπες ενδιάμεσες χώρες. Έτσι, η λύση βρέθηκε στις εικονικές εξαγωγές. Το ρεύμα από τα φωτοβολταϊκά του Helios, θα παράγεται εδώ, θα πωλείται και θα καταναλώνεται εδώ, αλλά η αγοραπωλησία θα χρεώνεται λογιστικά ως γενόμενη σε γερμανικό έδαφος!!



H μέθοδος αυτή, σύμφωνα με τον κο Παπακωνσταντίνου, παρέχει τη δυνατότητα «άμεσης εκκίνησης του σχεδίου «Hλιος»[3] που φιλοδοξεί να καταστήσει την Ελλάδα… τίποτα περισσότερο από χώρα παραγωγής «φασόν» ηλιακής ενέργειας. Έτσι, ο έλληνας καταναλωτής θα χρυσοπληρώνει τους ευρωπαίους επιχειρηματίες για να εξάγουν την ηλεκτρική ενέργεια που παράγει η χώρα μας εικονικά και τα παχουλά τους κέρδη πραγματικά.



Ποιος θα καθορίζει την τιμή πώλησης του ρεύματος; Μα φυσικά η Γερμανία και η Κομισιόν.

Τι έσοδα θα έχει τελικά το ελληνικό δημόσιο; Τα 25 δις € που διατείνεται η «ελληνική» κυβέρνηση ότι θα αποφέρει η 25ετής λειτουργία του Helios, βασίζονται στην εκτίμηση ότι η Γερμανία θα αγοράζει το παραγόμενο ρεύμα με 0,22 €/KWh, στην τιμή δηλαδή που εισπράττουν σήμερα στη Γερμανία οι παραγωγοί ενέργειας από φωτοβολταϊκά. Τα εκτιμώμενα λοιπόν έσοδα δεν είναι παρά παραμιλητό από «ηλίαση» αφού η κυβέρνηση έχει ήδη αποδεχτεί ότι δεν θα έχει κανένα λόγο στις τιμές. Αλλά κι αν ακόμα θεωρήσουμε ότι οι κυβερνητικές εξαγγελίες έχουν, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, βάση. Ακόμα κι αν αποδεχτούμε αυτό το αισιόδοξο τιμολογιακό σενάριο που «θα ανοίξει τον δρόμο για την τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων που θα συνδράμουν στη μείωση του δημοσίου χρέους κατά 20-25 δις €», προκύπτει κι άλλη «σύγκρουση» συμφερόντων. Στις περιβόητες συναντήσεις της κυβέρνησης με τον Ρέσλερ, οι Γερμανοί και λοιποί επιχειρηματίες έχουν καταστήσει σαφές ότι δέχονται να τους χαριστούν οι ελληνικές εκτάσεις, δέχονται να επιδοτηθούν για να εγκαταστήσουν τις μονάδες αλλά θέλουν και κάτι ακόμα προκειμένου να τις εκμεταλλεύονται: Να πουλούν την ενέργεια με 0,30-0,35 €/KWh, όσο δηλαδή επιδοτεί σήμερα το ελληνικό δημόσιο την τιμή αυτού του τύπου φωτοβολταϊκών. Για λόγους σύγκρισης, θυμίζουμε ότι η τιμή που πουλά η ΔΕΗ στην οικιακή κατανάλωση ανέρχεται μεσοσταθμικά σε 0,12 €/KWh, μετά και τις τελευταίες αυξήσεις.



Ποιος θα κληθεί να χρηματοδοτήσει το ανύπαρκτο «ρίσκο» και το «εύλογο» κέρδος των ιδιωτών «επενδυτών»; Μπορείτε να φανταστείτε άλλον από το γνωστό υποζύγιο; Η φετινή κατά 207% αύξηση του Ειδικού Τέλους ΑΠΕ στους λογαριασμούς οικιακής κατανάλωσης, θα μοιάζει μάλλον αστεία μπροστά στις ανάγκες επιδότησης των επιχειρηματικών ομίλων του Helios…



Και πού θα οδεύσουν τα υποτιθέμενα έσοδα του ελληνικού δημοσίου; Σύμφωνα με το άρθρο 13 της Δήλωσης της Συνόδου Κορυφής της 26.10.2011, τα όποια έσοδα από το project Helios είναι ήδη δεσμευμένα από τους δανειστές της χώρας. Όπως αναφέρεται στο πρωτότυπο κείμενο: «Η Ελλάδα παραδίδει τις μελλοντικές ταμειακές ροές από το Πρόγραμμα Ήλιος ή άλλα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις πέραν όσων περιλαμβάνονται ήδη στο Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής, για την περαιτέρω μείωση του χρέους της Ελληνικής Δημοκρατίας και μέχρι ποσού 15 δις ευρώ, με στόχο την αποκατάσταση της δανειοδοτικής ικανότητας του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF)”[4].



Είναι πρωτοφανές για ένα -τυπικά τουλάχιστον- «ανεξάρτητο» κράτος να εκχωρεί εκ των προτέρων τα έσοδα από ένα τέτοιο επενδυτικό πρόγραμμα στους δανειστές του, παραδίδοντάς τους ταυτόχρονα τον απόλυτο έλεγχο στην τιμολόγηση, την αγορά και την πώληση της παραγόμενης ενέργειας. Κι όμως συμβαίνει… Κι αντί να αποτελεί αιτία ποινικής δίωξης, διαλαλείται πανηγυρικά από την «ελληνική» κυβέρνηση.



Όσο περί νέων θέσεων εργασίας, αρκεί να αναφέρουμε ότι το επενδυτικό σχέδιο της ΔΕΗ για εγκατάσταση 200 MW φωτοβολταϊκών στη Μεγαλόπολη, υποσχόταν τον συνταρακτικό αριθμό 30(!) σταθερών θέσεων απασχόλησης. Με δεδομένο μάλιστα ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου αναδείχνεται σε πρωτοπόρο για τη μετατροπή της περιοχής σε Ειδική Οικονομική Ζώνη και με προεξάρχουσα δραστηριότητά της το πρόγραμμα Helios, μπορούμε με ασφάλεια να εικάσουμε πόσο θα αμείβονται αυτοί οι λίγοι αλλά τυχεροί εργαζόμενοι: λιγότερο από το σημερινό επίδομα ανεργίας. Άλλωστε, όπως αποκάλυψε στις 5.9.2011 ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Παπακωνσταντίνου[5], σε συνέδριο για την ηλιακή ενέργεια στο Αμβούργο, οι περιοχές που θα ενταχθούν στο σχέδιο Helios  θα λειτουργούν λίγο πολύ με χαρακτηριστικά «Ειδικών Επενδυτικών Ζωνών», καθώς σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό θα είναι «πλήρως απαλλαγμένες από γραφειοκρατικά και διοικητικά εμπόδια», όπως εργασιακά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, συνδικαλιστικές ελευθερίες, κ.ο.κ. Μπορούμε να αποδεχτούμε αυτό το «αναπτυξιακό» μοντέλο που σχεδιάζουν για τον τόπο μας, για μας και τα παιδιά μας; Από τον Ήλιο ως πηγή ζωής, στο Helios της οικονομικής κι εργασιακής εξαθλίωσης;



Θα έχουμε φως με το Helios; Ας δούμε μια ακόμα παράμετρο για την οποία δεν μιλούν και πολλοί. Όπως προαναφέρθηκε, η ΔΕΗ έχει σήμερα εγκατεστημένη ισχύ 12.800 MW, άλλα 2.000 MW περίπου είναι εγκατεστημένα από ιδιωτικές θερμικές μονάδες και υπολογίζονται σε περίπου 1.600 MW τα εγκατεστημένα από ΑΠΕ. Σύνολο 16,4 GW, όταν η μέση ημερήσια ζήτηση το 2010 ήταν περίπου 6 GWh. Η εγκατάσταση 10 GW από το Helios, είτε η παραγόμενη από αυτό ενέργεια «εξάγεται» φυσικά, είτε εικονικά και με δεδομένη την εξασφαλισμένη προτεραιότητα πρόσβασής της στο δίκτυο, σημαίνει απλά ότι καμιά άλλη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής δεν θα μπορεί να παράγει. Και οι μονάδες της ΔΕΗ, και οι ιδιωτικές μονάδες και οι υπόλοιπες ΑΠΕ θα μένουν στα αζήτητα! Άραγε, οι τουλάχιστον 60.000 εργαζόμενοι που απασχολούνται σε αυτές, θα βρουν ξανά «μια θέση στον ήλιο»;;



Τα δίκτυα έχουν συγκεκριμένη χωρητικότητα. Οι θερμικές μονάδες λειτουργούν με συγκεκριμένους τεχνικούς περιορισμούς αυξομείωσης φορτίων, αριθμού εκκινήσεων και ωρών λειτουργίας. Και ο αέρας δεν φυσά όταν εμείς θέλουμε… Μια λιγνιτική αλλά και μια μονάδα φυσικού αερίου δεν μπορούν να βγαίνουν και να μπαίνουν στο Σύστημα κάθε τρεις και λίγο, όποτε κρύβεται ή παρουσιάζεται ο ήλιος. Επιπλέον, όπως αναφέρουν ειδικοί επιστήμονες, για να απορροφηθούν μεγάλες ποσότητες παραγόμενης ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές χωρίς να υπάρξουν κίνδυνοι για την ευστάθεια του ηλεκτρικού συστήματος, δηλ. black out, απαιτείται εντελώς διαφορετικός σχεδιασμός της συνολικής υποδομής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (π.χ. αεριοστροβιλικές μονάδες ανοιχτού κύκλου, δημιουργία υδροηλεκτρικών άντλησης, μονάδες φυσικού αερίου συνδυασμένου κύκλου για γρήγορες και συχνές εκκινήσεις κ.λπ.), ώστε να αντιμετωπίζονται μια σειρά τεχνικά προβλήματα. Απαιτείται δηλαδή στην ουσία, η επανακατασκευή μιας νέας ΔΕΗ. Δηλαδή, μιας υποδομής που χρειάστηκε 50 χρόνια και δεκάδες τρις δραχμές (ή εκατοντάδες δις €, αν προτιμάτε) από το υστέρημα του ελληνικού λαού, για να εξασφαλίζει ρεύμα σε όλη τη χώρα, 24 ώρες το 24ωρο. Εύλογα αναρωτιέται λοιπόν κανείς, θα έχουμε φως όταν δεν θα λάμπει ο ήλιος;



Κι ας αναρωτηθούμε ακόμα περισσότερο. Χρειάζεται η χώρα μας 26 GW εγκατεστημένης ισχύος; Και για να γίνει πιο κατανοητό: Χρειάζεται η χώρα μας βιομηχανικές εγκαταστάσεις ηλεκτροπαραγωγής που αντιστοιχούν σε 2 και κάτι ΔΕΗ; Γιατί και τα φωτοβολταϊκά είναι βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Τι είδους «εξορθολογισμός κι εξοικονόμηση φυσικών πόρων» είναι αυτός που επιβάλλει η «ελεύθερη» αγορά και γιατί πρέπει να δεχτούμε αυτόν τον παραλογισμό; Γιατί πρέπει να γεμίσουν τα χωράφια, οι πλαγιές και τα δάση μονάδες ηλεκτροπαραγωγής; Ποιος, πότε και πώς θα αποκαταστήσει αυτό το περιβάλλον; Ποια λογική μπορεί να υπάρξει στην απαξίωση δημόσιων εκτάσεων και του πλούτου που μας δώρισε η φύση, υποδομών κι εγκαταστάσεων που έχτισε επί δεκαετίες ο ελληνικός λαός, προκειμένου απλά να κερδοσκοπήσουν οι όμιλοι της φωτοβολταϊκής βιομηχανίας;



Ακόμα και ακραιφνείς υπέρμαχοι της «ελεύθερης αγοράς» δεν διστάζουν να χαρακτηρίσουν το project Helios ως ουτοπία που στερείται σοβαρής τεχνικής κι επιστημονικής βάσης. Τι απομένει λοιπόν στην «οικονομική» του βάση; Το «αναπτυξιακό» σχέδιο της «ελληνικής» κυβέρνησης να επιδοτήσει την πληττόμενη λόγω κρίσης βιομηχανία κατασκευής φωτοβολταϊκών με τα χρήματα αλλά και τη δημόσια περιουσία του ελληνικού λαού. Πόσο εκτός πραγματικότητας θα ήταν μια πρόβλεψη, πως αφού επιδοτηθεί αδρά η πώληση κι η εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών προϊόντων τους, η μόνη «αναπτυξιακή δραστηριότητα» που προοιωνίζονται είναι αυτή της διαχείρισης τοξικών αποβλήτων; Πόσα «κίνητρα» και πόσες επιδοτήσεις θα ζητήσουν τότε οι επιχειρηματικοί όμιλοι που θα ψάχνουν «επενδυτική ευκαιρία» για να απαλλάξουν τα 200.000 στρέμματα της γης μας από τα τοξικά υλικά των πάνελς; Αυτή την «καθαρή» ανάπτυξη κι ενέργεια σχεδιάζουν για τον τόπο μας;



Η ιδιωτική κερδοφορία και η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Δεν μπορεί ο σχεδιασμός κι η παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας να παραδίνεται στις «αγορές» και στην απληστία των καπιταλιστικών υπερκερδών. Το πρόσφατο σκάνδαλο με τους ιδιωτικούς «εναλλακτικούς παρόχους» ρεύματος Energa και Hellas Power το αποδεικνύει για μια ακόμη φορά. Οι ιδιώτες έμποροι, που δήθεν θα προσέφεραν και αξιόπιστο και φθηνότερο και «πράσινο» ρεύμα, αφού τσέπωσαν τα χρήματα των καταναλωτών κι αφού φέσωσαν με 67 εκ. € τη ΔΕΗ, 120 εκ. € το ΔΕΣΜΗΕ και 100 εκ. € το δημόσιο (από τα χαράτσια που εισέπραξαν), τώρα αφήνουν τους περίπου 200.000 πελάτες τους χωρίς ρεύμα. Ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα; Οι εργαζόμενοι και το σύνολο των λαϊκών καταναλωτών, αφού οι νόμοι της «απελευθέρωσης» κι οι οδηγίες της ΕΕ επιβάλλουν το κόστος από τα φέσια των ιδιωτών να το επιβαρύνεται ο δημόσιος πάροχος, δηλ. η ΔΕΗ.



Η ηλεκτρική ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό κι όχι εμπόρευμα για κερδοσκοπία. Αποτελεί βασική ανάγκη και για την ανάπτυξη της χώρας και για τη διαβίωση του λαού της.

Όλες οι μορφές παραγωγής της, θερμική (λιγνίτης, φυσικό αέριο), υδροηλεκτρική, γεωθερμική, αιολική, ηλιακή μπορούν αν λειτουργήσουν σχεδιασμένα και συμπληρωματικά να προσφέρουν επάρκεια εφοδιασμού και χαμηλές τιμές, θέσεις εργασίας, πραγματική προστασία και σεβασμό στο περιβάλλον. Απέναντι στη ληστρική και καταστροφική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου και των υποδομών της χώρας, οι εργαζόμενοι έχουν και πρέπει να παλέψουν για τη μοναδική ρεαλιστική λύση: την εθνικοποίηση του ηλεκτρενεργειακού κλάδου, τον κεντρικό σχεδιασμό με εργατικό και λαϊκό έλεγχο που θα αναπτύσσει και θα χωροθετεί τις ενεργειακές πηγές και τα δίκτυα με βάση τις πραγματικές ανάγκες και με αποκλειστικό κριτήριο την ευημερία του λαού και του τόπου.



ΠΡΙΝ 29/1/12





________________________________

[1] Econews.gr, 1.11.2011

[2] Aftodioikisi.gr, 28.12.2011

[3] ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 30.11.2011, «Εικονική μεταφορά ενέργειας για να τρέξει άμεσα το σχέδιο «Ήλιος».

[4] “Greece commits future cash flows from Project Helios, or other privatisation revenue in excess of those already included in the adjustment programme, to further reduce indebtedness of the Hellenic Republic by up to 15 billion euros, with the aim of restoring the lending capacity of the European Financial Stability Fund (EFSF),” an EU summit statement said on October 26. Πηγή: Athens News, 26.11.2011, “EU Parliament hears Helios Project”.

[5] ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 6.9.2011.