Του Παντελή Σαββίδη
Τίθεται, γενικώς, το ερώτημα «μετά τον Μητσοτάκη τι»; Και σε ό,τι με αφορά γιατί είσαι τόσο επικριτικός εναντίον του.
1.- Όπως έγραψα και πριν λίγες ημέρες τον κ. Μητσοτάκη δεν τον γνωρίζω προσωπικά, ούτε συναντήθηκα, ακόμη και δημοσιογραφικά μαζί του. Δεν υπάρχει, δηλαδή, κάποια προσωπική δυσαρέσκεια που να προκαλεί την κριτική στάση.
2.-Για λόγους που εξήγησα επανειλημμένως, ήμουν σκληρά αντίθετος με τον Συριζα και την πολιτική του. Στις εκλογές του 2019 δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική πλην της ΝΔ του Μητσοτάκη. Είδα θετικά την κυβερνητική αλλαγή.
3.-Με επιείκεια είδα και την πρώτη τετραετία του. Αλλά τα πράγματα άλλαξαν με την επανεκλογή του. Άλλαξαν από τον ίδιο. Εμφανίστηκε ένας άλλος Μητσοτάκης. Όχι σε προσωπικό επίπεδο αλλά σε πολιτικό. Τα προσωπικά δεν μας ενδιαφέρουν.
4.-Από την στάση του στις τηλεφωνικές υποκλοπές («δεν γνώριζα») μέχρι την τραγωδία των Τεμπών έχουμε να κάνουμε με έναν πρωθυπουργό που τα γνωρίζει όλα αλλά δηλώνει πως δεν ξέρει τίποτε, μεθοδεύει τις εξελίξεις προς όφελός του και στο τέλος ρίχνει τις ευθύνες στους άλλους. Αυτή η στάση του επικεφαλής της κυβέρνησης δημιουργεί μια νοοτροπία διάχυτη στον δημόσιο βίο. Και δεν είναι χαρακτηριστικό ηγέτη.
5.-Αυτή η συμπεριφορά είναι το κυρίαρχο στοιχείο σε ένα κράτος που έχει ανάγκη ριζικών αλλαγών για να μπορέσει να επιβιώσει η κοινωνία του. Ο πρωθυπουργός δίνει το σαθρό παράδειγμα.
6.-Ανέλαβε ένα κράτος με τις γνωστές παθογένειες. Όχι, μόνο, δεν άλλαξε καμιά αλλά τις επιδείνωσε. Μανιακός της εξουσίας σκέφτεται μόνο την επανεκλογή του χωρίς να προβαίνει σε αναγκαίες, υπαρξιακού χαρακτήρα, μεταρρυθμίσεις.
7.-Έχει δημιουργήσει ένα πυκνό επικοινωνιακό νέφος γύρω του (κάποιοι μιλούν για 400 άτομα που ασχολούνται με την εικόνα του πρωθυπουργού) το οποίο το μόνο μέλημά του είναι η πρωθυπουργική εικόνα ακόμη και εκεί που οι ευθύνες είναι απόλυτες και οι συνέπειές τους τραγικές. Μας κάνουν, δηλαδή το άσπρο μαύρο και δίνουν μάχες στο διαδίκτυο σε έναν κυβερνοπόλεμο όπου τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα δεν είναι τα εθνικά κράτη. Είναι τα συμφέροντα. Οι «άνθρωποι του πρωθυπουργού» είναι πανταχού παρόντες στο διαδίκτυο για να ομορφαίνουν την παρουσία του, προφανώς, με κρατικά χρήματα.
8.-Έχει υψώσει σε εκθετικό βαθμό την διαφθορά. Ο καθένας την ζει στην καθημερινότητά του και δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω.
9.-Διαχειρίζεται τον πλούτο της χώρας με 4-5 οικογένειες.
10.-Μοιράζει χρήματα σε ΜΜΕ τα οποία όχι, μόνο, τα έχει εκμαυλίσει περισσότερο σε βαθμό ανησυχητικό αλλά δεν τα επιτρέπει με ποινή διακοπής της χρηματοδότησης, ούτε στοιχειώδη κριτική. Όποιος ξεφύγει βγαίνει από το μαντρί. Και αυτά τα χρήματα είναι του ελληνικού λαού.
11.-Έχει κάνει ακόμη πιο συγκεντρωτικό το κράτος. Έπρεπε να υποστεί συντριπτικές εκλογικές ήττες στη βόρειο Ελλάδα για να δει πως υπάρχουν και προς τα βόρεια Έλληνες.
12.-Δεν έχει καμιά συγκεκριμένη πολιτική. Βλέποντας και κάνοντας πάντοτε με το προσωπικό όφελος στο επίκεντρο των επιλογών.
13.-Στην εξωτερική πολιτική το δόγμα του είναι η δορυφοροποίηση της χώρας από την Τουρκία χωρίς να γίνεται αντιληπτό και η αξιοποίηση του διεθνούς περιβάλλοντος προς ίδιον όφελος. Στο Ουκρανικό καλώς κατήγγειλε την ρωσική εισβολή. Κακώς πρωταγωνίστησε σε αντιρωσισμό. Αδυναμία προβλεπτικότητας ή προσωπικό συμφέρον;
14.-Σε ιδεολογικό στίγμα ταυτίστηκε με την ατζέντα των δημοκρατικών με κραυγαλέο, επίσης, τρόπο σε βαθμό που αναρωτιέται κανείς αν διαθέτει κάποια διπλωματικότητα, ικανότητα αναγκαία για έναν πρωθυπουργό.
15.-Κινητήριος μοχλός της πολιτικής του είναι η οικονομία με προσωπικά οφέλη και η τοποθέτηση της χώρας στο διεθνές πλαίσιο πάλι με ίδιον όφελος.
16.-Υπάρχουν χρηματιστηριακοί παράγοντες που ικανοποιούνται από την πολιτική του αλλά η πραγματική οικονομία υποφέρει. Όπως και ο καθημερινός άνθρωπος. Αυτήν την πραγματικότητα οι 400 του πρωθυπουργού την παρουσιάζουν παραμορφωμένη. Όπως και οι αγιογράφοι του στα ΜΜΕ που επίσης διαθέτει.
17.-Το διεθνές περιβάλλον άλλαξε και δεν τον έχει κατατάξει σε καλή θέση. Άρα, η Ελλάδα δεν βρίσκεται στις θετικές σκέψεις του νέου διεθνούς περιβάλλοντος. Προς το παρόν οι νέοι σερίφηδες δεν γνωρίζουν την ύπαρξή μας.
18.-Στην άμυνα της χώρας κάθε φορά που αλλάζει υπουργός ή αρχηγός ΓΕΕΘΑ αλλάζει και το στρατιωτικό δόγμα. Μια νέα αναδιοργάνωση γίνεται στις Ένοπλες Δυνάμεις οι οποίες μονίμως βρίσκονται σε ρευστότητα χωρίς να γνωρίζουν ούτε τον αντικειμενικό στόχο τους.
19.-Όταν αγοράζει εξοπλισμούς, αγοράζει προστασία, όχι όπλα για μια συγκεκριμένη και συγκροτημένη αμυντική πολιτική αποτροπής.
20.-Όλα αυτά και άλλα πολλά έχουν καταστήσει αναγκαία την αλλαγή του επικεφαλής της κυβέρνησης. Αυτό το μήνυμα έστειλαν και οι εκατοντάδες χιλιάδες των συγκεντρωμένων σε διάφορες ελληνικές πόλεις την Παρασκευή. Αν η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει να πασοκοποιηθεί (να πέσει δηλαδή σε μονοψήφια νούμερα) θα πρέπει να σκεφθεί ότι η σημερινή κυβέρνηση με τον επικεφαλής της έφθασε στα όρια.
21.-Βλέπετε πως δεν έχω τίποτε προσωπικό με έναν άνθρωπο που δεν συνάντησα ποτέ. Με ενδιαφέρουν οι απαντήσεις στο υπαρξιακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα.
22.-Στο ερώτημα μετά τον Μητσοτάκη τι, Την απάντηση την έδωσε ο Τσόρτσιλ: «τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από αναντικατάστατους».
Αλλά με όσα προανέφερα είναι ο Μητσοτάκης αναντικατάστατος; Τι χειρότερο θα έκανε ο αντικαταστάτης του;
ΥΓ: αυτά είναι μερικά από όσα μπορούν να γραφούν δημοσίως. Υπάρχουν πολλά που ούτε γράφονται ούτε λέγονται δημοσίως.
