Καλέ μου άνθρωπε

Σε θυμάμαι καλέ μου άνθρωπε!

Σε θυμάμαι, να έχεις μπροστά σου τρία άτομα στα ταμεία του ΟΤΕ και να βρίζεις από… αγανάκτηση.

Να βρίζεις τους συνδικαλιστές, τον δημόσιο χαρακτήρα του ΟΤΕ, τους εργαζόμενους, να ζητάς επιτέλους να ιδιωτικοποιηθεί.

Και ιδιωτικοποιήθηκε, τον αγόρασε η Γερμανική κρατική DEUTSHE TELEKOM, με το σύνολο μάλιστα της ακίνητης περιουσίας του.

Και, που λες, καλέ μου άνθρωπε, με τα κέρδη του πρώτου χρόνου οι Γερμανοί, κάλυψαν το κόστος της αγοράς του.

Σε βλέπω τώρα,

να στέκεσαι στην ουρά της Vodafone, με έναν υπάλληλο να σε εξυπηρετήσει και δεν μιλάς.

Και η ουρά φτάνει στον απέναντι τοίχο…

“Ο ανταγωνισμός, θα φέρει την μείωση των τιμών” φώναζες εκστασιασμένος.

Μα, ο “ανταγωνισμός” έφερε τα καρτέλ κι αυτά, την ακριβότερη κινητή τηλεφωνία στην Ευρώπη.

Τάχα, το ίδιο δεν συμβαίνει στα καύσιμα και στην ηλεκτρική ενέργεια;

Τα ανεξέλεγκτα καρτέλ και οι διατροφικές αλυσίδες, δεν ευθύνονται για την βάρβαρη κερδοσκοπία στα είδη διατροφής;

Σου κλείνουν ακόμη και τα Ταχυδρομεία στα χωριά, μέχρι και τα ΑΤΜ, δεκάρα δεν δίνουν για την τύχη σου κι εσύ,

τρέχεις, τους ακολουθείς και ζητωκραυγάζεις για τη …σωτηρία σου.

Φορτωμένος στα καμιόνια, κινείσαι προς τον τόπο της εκτέλεσης και πανηγυρίζεις υπέρ των εκτελεστών σου.

Σε βλέπω καλέ μου άνθρωπε…

Τρέχεις πίσω απ’τους Μπέους και τους Αγοραστούς, βυθισμένος στις λάσπες της Θεσσαλίας.

Πίσω απ’τους Μπακογιάννηδες στην Αθήνα, τους κρατικοδίαιτους διαδόχους…

Κι όσο αυτοί σε “γράφουν”, τόσο περισσότερο τους προσκυνάς…

Βλέπω κι εσένα καλέ μου φίλε, μην κρύβεσαι.

“Έκοψες τον Λένιν σε τσιτάτα, τον έκανες εικόνες ακίνδυνες…”

και παριστάνεις τον ανήξερο.

“Νίπτεις τα χέρια σου”…

Σε βλέπω καλέ μου άνθρωπε.

Τώρα δεν μιλάς, ούτε για την ακρίβεια και τη διαφθορά, ούτε για τη διασπάθιση του κρατικού χρήματος και τις αλλαγές στις εργασιακές συνθήκες, για τα εγκλήματα σε βάρος των δημοκρατικών θεσμών.

Όμως το παρόν, θα φαντάζει παράδεισος μπροστά σ’αυτό που έρχεται.

Και θα το υποστούν τα παιδιά σου.

Γι’αυτό σου λέω:

“Σε φοβάμαι καλέ μου άνθρωπε, σε τρέμω,

γιατί εσύ είσαι το μέλλον της ανθρωπότητας”

Βίλχελμ Ράιχ!

Του  Kostas Varelis