Η ΚΥΠΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ

Δήλωση με αφορμή την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων

Το 2004 η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων (76% στις ελεύθερες περιοχές και 35% στα κατεχόμενα) απορρίπτοντας το Σχέδιο Ανάν απέτρεψαν την κατάρρευση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη δημιουργία ενός διζωνικού κρατικού συνεταιρισμού που θα ενσωμάτωνε τα δεδομένα της εισβολής και κατοχής (ήτοι τη διαίρεση του νησιού, την επιθετική παρουσία των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, το μαζικό εποικισμό, την περιθωριοποίηση και τρομοκράτηση των Τουρκοκυπρίων) και θα κατοχύρωνε την εσαεί ομηρία της Κύπρου και του συνόλου του λαού της από την Τουρκία.

Η ανεπαρκής διαχείριση του σημαντικού αυτού όπλου από τις κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας οδήγησε στα γνωστά αρνητικά αποτελέσματα. Γεγονός που επιβεβαιώνουν οι ανοιχτές δηλώσεις ξένων επιφανών παραγόντων (Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, Τζο Μπάιντεν, Βικτώρια Νούλαντ) ότι η δεινή οικονομική κατάσταση παρέχει ευκαιρία για εύκολη και χωρίς αντιστάσεις αποδοχή ενός νέου βελτιωμένου αντίγραφου του παλιού σχεδίου.

Τόσο όμως η Κύπρος, όσο και η Ελλάδα, αν και έχουν υποστεί βαρύτατα πλήγματα από την πολιτική των μνημονίων, οφείλουν, έστω και την τελευταία στιγμή, να συνυπολογίσουν τη βαρύτητα της διακύβευσης και να αρνηθούν να συντελέσουν σε μιαν απαράδεκτη, από άποψη Διεθνούς Δικαίου, λύση.

Ο αγώνας του λαού στην Κύπρο, το 2004, δεν αποτελεί απλό σημείο ιστορικής αναφοράς. Ο κυπριακός λαός με τη γενναία του αυτή πράξη έθεσε με τον πιο αποφασιστικό, ουσιαστικό, και διαχρονικό τρόπο την ουσία του ζητήματος που είναι:

α) Ότι το Κυπριακό είναι πάνω από όλα ζήτημα εισβολής και κατοχής. Η Τουρκία κατέχει 40 χρόνια παράνομα το 40% της Κυπριακής Δημοκρατίας.

β) Η αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και η απαλλαγή των Τουρκοκυπρίων από την ξένη κατοχή, αποτελεί θέση-κλειδί στο όλον ζήτημα και χωρίς αυτήν κάθε λύση θα είναι νόθα.

γ) Ότι το μείζον ζήτημα της κυριαρχίας, σε συνδυασμό με την ασφάλεια, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο στο πλαίσιο μιας αυθεντικής δημοκρατικής λύσης όπου η εσωτερική ζωή και συμβίωση των δυο πλευρών (Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων), θα λειτουργεί χωρίς εσωτερικούς φραγμούς, χωρίς διακρίσεις που εναντιώνονται στη βασική δημοκρατική αρχή και χωρίς εξωτερικές επιδιαιτησίες και παρεμβάσεις.

δ) Ότι για την Κυπριακή Δημοκρατία και το λαό της δεν μπορεί να ισχύσει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μια δίκαιη και βιώσιμη λύση. Λύση συμβατή με όσα ορίζονται από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και τις αποφάσεις του ΟΗΕ και με όσα ισχύουν και εφαρμόζονται σ’ ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο.

Ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη και ο συσχετισμός δυσμενής, είναι προφανές. Τα ίδια όμως ίσχυαν και πριν από  την προσπάθεια εφαρμογής του πανηγυρικά απορριφθέντος Σχεδίου Ανάν. Ο δρόμος της αξιοπρέπειας είναι ο μόνος για τον πολύπαθο λαό της Κύπρου.

Η Αριστερά, ως βαθιά φιλειρηνική, πατριωτική και διεθνιστική δύναμη, οφείλει να σταθεί στο πλευρό των δοκιμαζόμενων Κυπρίων, θέτοντας με καθαρό μυαλό και όρους το ποιος-ποιον.

Ο αγώνας κατά του Μνημονίου στην Ελλάδα, η πάλη ενάντια στην εθελοδουλία των κυβερνώντων δε μπορεί παρά να είναι και αγώνας ενάντια σε μια συμφωνία που υπό το πρόσχημα της επίλυσης της βάναυσης διχοτόμησης, εμπεριέχει και εμπερικλείει όλες τις μνημονιακές πολιτικές που στρατηγικό στόχο έχουν την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον έλεγχο των Κυπριακών υδρογονανθράκων.

Η καταδίκη των μνημονίων και των μνημονιακών κυβερνήσεων σε Κύπρο και Ελλάδα και η αλλαγή γραμμής πλεύσης, είναι στενά συνυφασμένη με την απόκρουση όλων των προσχηματικών λύσεων σχεδίων που με αφορμή τα μνημόνια προσπαθούν τώρα να μας επιβάλουν.

Ο συντονισμένος και συνεπής αγώνας του ελληνικού και κυπριακού λαού, η σταθερή συμπαράταξη μεταξύ τους και με τους λαούς του Ευρωπαϊκού Νότου, ο αγώνας όλων των λαών της περιοχής με κεντρικό πρόταγμα τη Δημοκρατία και την Ανεξαρτησία, η σθεναρή αντίσταση και απόρριψη του δήθεν κατεκτημένου διαπραγματευτικού δεδομένου των πρότερων συνομιλιών, που ευθέως υπονομεύει την Κυπριακή Δημοκρατία (ωσάν να μην έχει προηγηθεί το Δημοψήφισμα του 2004) και η αταλάντευτη εμμονή για μια λύση στα πλαίσια των όσων ισχύουν σε όλα τα πολιτισμένα κράτη και μάλιστα στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να αποτελέσει πραγματική διέξοδο για μιαν ανεξάρτητη-λειτουργική Κυπριακή Δημοκρατία για όλους τους πολίτες της, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.

Αθήνα 14 Φεβρουαρίου 2014

Αξελός Λουκάς, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Θεοδωρόπουλος Γιώργος, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνιάδης Στέλιος, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Καραμάνος Χρίστος, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Κοδέλας Δημήτρης, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ, Κυριακάκης Βασίλης, βουλευτής Φθιώτιδας του ΣΥΡΙΖΑ, Λάμπρου Βύρωνας, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Λαντζανάκη Μαρία, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Μαντάς Μάκης, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Μούστος Μανώλης, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Μπανιά Σοφία, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Μπουλούμπαση Άβα, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Μπρέστα Μαρίνα, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Ρινάλντι Ρούντι, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Σωτηρίου Ελένη, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Ταυρής Νίκος, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Τριανταφύλλου Μαρία, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ, Τσέλου Ειρήνη, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Τσίπρας Γιώργος, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Φινάλης Ερρίκος, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Χατζησταυράκη Μαρία, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Χατζηλάμπρου Βασίλης, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ, Ψιμούλη Χρυσούλα, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ